HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 26 W BYDGOSZCZY

   Szkoła Podstawowa nr 26 im. Romualda Traugutta datuje się od dnia 10 lutego 1945r. Natomiast historia szkoły sięga końca XIX w.

 

   Dnia 1 kwietnia 1890r. władze pruskie podjęły decyzję o jej budowie w rejonie Zimnych wód. Budowa trwała 6 miesięcy, a koszt wynosił 19400 marek. Placówka była mała. Na zajęcia lekcyjne przeznaczono dwie sale, pozostałą część wygospodarowano na mieszkania dla nauczycieli. Na zajęcia uczęszczało 92 uczniów, a uczyło dwóch nauczycieli. Lekcje prowadzone przez pedagogów niemieckich odbywały się w ich rodzinnym języku. W szkole stopniowo wzrastała liczba dzieci. W związku z tym trzeba było utworzyć jeszcze jedną klasę. W pruskim systemie nauczania nasza szkoła przetrwała aż do momentu odzyskania przez Polskę niepodległości – 1918r. Od tego roku do wybuchu II wojny światowej dzieci pobierały naukę w języku polskim. Z chwilą wkroczenia wojsk niemieckich do naszego miasta, kierownik szkoły pan Majewski zabezpieczył i ukrył dokumentację szkoły. W okresie okupacji ponownie budynek zajęli Niemcy i nauka aż do chwili wyzwolenia odbywała się w ich języku. Po pięcioletniej okupacji przystąpiono ponownie do organizowania szkolnictwa polskiego. Dnia 8 lutego 1945r. obowiązki kierownika powierzono panu Edmundowi Wolskiemu. Otwarcie szkoły nastąpiło 12 lutego 1945r. otwarciu szkoły towarzyszyły ogromne trudności. Kilkakrotnie budynek pełnił rolę kwater wojskowych. Poza tym odwrót wojsk niemieckich uniemożliwiał dojście dzieci do szkoły. Dodatkową trudnością był brak kadry pedagogicznej oraz odległe położenie od śródmieścia. Mimo tych kłopotów naukę podjęło 569 uczniów. Opiekę nad nimi sprawowało trzech wykwalifikowanych nauczycieli: Kubiński Marceli. Piotrowski Franciszek, Klucz Franciszek i sześć osób pomocniczych. W tym czasie było już 11 izb lekcyjnych i mieszkanie dla kierownika szkoły.

KALENDARIUM
1945 – 1949

   Szkoła we wrześniu 1945r. liczyła 657 uczniów i 12 nauczycieli. Tego roku założona została drużyna harcerska, PCK i biblioteka. W 1946 r. podjęła działalność spółdzielnia uczniowska, Towarzystwo Przyjaźni Radzieckiej, szkolne koło - „odbudujemy Warszawę”, koło taneczne i chór.

 

   Młodzież przy współudziale rodziców i grona pedagogicznego urządziła boisko szkolne, obsadziła teren szkoły żywopłotem i drzewkami. Brała też udział w sadzeniu lasu. Dla wzbogacenia majątku szkolnego przeprowadzono zbiórkę książek i darów pieniężnych. Komitet Rodzicielski całkowicie przejął na swoje barki dożywianie dzieci oraz radiofonizację szkoły: 13 głośników, 1 odbiornik radiowy i instalacja odbiorczo-głośnikowa. Na koniec roku szkolnego 1945/46 zorganizowano pierwsze po wojnie półkolonie dla dzieci z rejonu Zimnych Wód i Bartodziejów.

 

   Placówka swoje osiągnięcia zawdzięcza dużemu zaangażowaniu pierwszego kierownika szkoły p. E. Wolskiemu, który odszedł do Liceum. Obowiązki kierownika w zastępstwie przejęła nauczycielka tej szkoły p. Franciszka Grzegorzewicz.

1950 – 1960

   W roku 1950-1960 szkołą kierował pan Szymański. W 1951r przy udziale zakładów pracy Kauczuk, Tartak, Huta Szkła rozbudowano świetlicę szkoły, ogrodzono obejście placówki, zakupiono pomoce naukowe, dokonano remontu kuchni. Unowocześniono gabinety szkolne: fizyczny, biologiczny i geograficzny. Dzięki unowocześnionym pracowniom szkła wysunęła się na czołowe miejsce w mieście. W roku 1959 szkoły podstawowe 22,25,26,28 utworzyły jedno ognisko rejonowe. Nauczyciele tych szkół starali się wspólnie rozwiązać problemy dydaktyczno – wychowawcze oraz doskonalić swój warsztat pracy.

 

   Wszystkim uroczystościom, które odbywały się na terenie szkoły towarzyszyło koło taneczne. Brało ono również udział w akademiach odbywających się w zakładach pracy. W latach 60-tych uzyskano w eliminacjach jedno z pierwszych miejsc.

1960 – 1975
  • 1960r. – odbyło się uroczyste pożegnanie długoletniego i zasłużonego woźnego szkoły p. Majewskiego.
  • 1961r. – oddano do użytku dwie pracownie dla chłopców: pracownię obróbki drewna i pracownię do obróbki metali. Z tej okazji odbyła się konferencja przedmiotowa nauczycieli prac ręcznych. Lekcje pokazowe prowadzili p. Bednarowski i p. Pianowska.
    Chór naszej szkoły wystąpił w radio wykonując na 2 i 3 głosy pieśni. Zespoły taneczny i chóralny zostały zakwalifikowane do eliminacji na szczeblu wojewódzkim. O tych zespołach pisał „Ilustrowany Kurier Polski”.
    Młodzież wyjechała na wykopki. Za zarobione pieniądze kupiono pierwszy telewizor.
  • 1962r. – wprowadza się reformę szkolnictwa. Klasy I-IV uczyć się będą według programów szkoły 8-klasowej. Szkoła wzięła udział w wojewódzkiej spartakiadzie poświęconej Tysiącleciu Państwa Polskiego.
  • 1963r. – kierownictwo szkoły obejmuje J. Teresiński.
  • 1964r. – kierownictwo szkoły powierzono Bernardowi Millerowi.
  • 1965r. – szkołę wizytował inspektor Andrzej Budzbon wysoko oceniając pracę dydaktyczno-wychowawczą.
  • 1965r. – kierownictwo szkoły obejmuje Tadeusz Poturalski.
  • 1966r. – kierownictwo szkoły powierzono Halinie Ziomkiewicz. Zorganizowano spółdzielnię uczniowską, opiekunem której został p. M. Lament.
  • 1967r. – rozpoczęto prace przy budowie boiska szkolnego.
  • 1973r. – stanowisko dyrektora szkoły obejmuje Zygfryd Markiewicz.
  • 1974r. – rozpoczęto nowy rok szkolny w nowym obszernym budynku przy u. Zacisze 16. Na uroczystość przybyli wiceprezydent miasta p. Bielawski.
  • 1975r. – wizytacja szkoły przez Stefanię Czepczyńską. Została wyróżniona praca ZHP oraz działalność szczepu harcerskiego w środowisku. Szczepową była Grażyna Pietkiewicz.